การพัฒนาในประเทศนี้ มักถูกเสนอผ่านภาพกราฟิกสวย ๆ บนจอ PowerPoint ในห้องประชุมที่มักจะจัดขึ้นในโรงแรมหรู ๆ มีนักการเมืองยืนถือไมค์พร่ำบอกว่า “นี่คืออนาคตของชาติ” แต่พอเลื่อนสายตาออกจากจอสไลด์ออกไป เรากลับเห็นแต่หมู่บ้านที่ถูกเวนคืน ทะเลที่ถูกถม ป่าชายเลนที่ถูกไถ แล้วคำถามใหญ่คือ อนาคตที่พวกเขาพูดถึงนั้นมันเป็นอนาคตของใครกัน? เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก (Eastern...
info env-ngos
สังคมไทยถูกหลอกให้เชื่อมานานว่า “การพัฒนา” คือการสร้างถนน สร้างนิคมอุตสาหกรรม ปลูกป่าเชิงเดี่ยว ปั้นโครงการ BCG ขึ้นมาเป็นวาทกรรมใหม่ ๆ ทั้งหมดนี้ถูกโหมกระหน่ำด้วยสโลแกนว่า “ยั่งยืน” และ “เพื่ออนาคต” แต่เมื่อเรามองให้ลึกลงไป จะเห็นว่าอนาคตแบบนั้นไม่เคยมีที่ยืนให้กับชาวบ้าน คนชายขอบ ชาติพันธุ์...
ปัญหาสิ่งแวดล้อมในสังคมโลกและสังคมไทยเป็นปัญหาเชิงโครงสร้างของระบบทุนนิยม ที่เน้นการใช้ทรัพยากรเพื่อการเติบโต นำไปสู่การผูกขาดผ่านการครอบครอง การสร้างกรรมสิทธิ์เหนือทรัพยากร และการแปรรูปกรรมสิทธิ์ให้กลายเป็นสินค้าเพื่อแสวงหาผลกำไร รัฐซึ่งเกิดขึ้นในวัฒนธรรมการเมืองแบบรวมศูนย์อำนาจ ได้มีบทบาทในการจัดการ ควบคุม และจัดสรรทรัพยากรเพื่อตอบสนองการเติบโตของกลุ่มทุน และควบคุมทรัพยากรเพื่อค้ำอำนาจทางการเมืองและความชอบธรรม ปัญหาของระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อมมีความแตกต่างจากปัญหาอื่นที่กลไกรัฐจัดการได้ง่าย เนื่องจากมีผลกระทบในวงกว้าง ข้ามเขตแดนอำนาจปกครองและรัฐ และผสานกับปัญหาอื่นจนเกิดเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่ การจัดการที่ต้นตอเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอ ทำให้ปัญหายากที่จะยุติ ไม่สามารถหาผู้ก่อการและผู้เสียหายที่ตายตัวได้...
เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2568 เครือข่ายประชาชนปกป้องแม่น้ำกกสายรวกโขง ส่งหนังสือถึงนายกรัฐมนตรี และรมว.ก.ทรัพยากรฯ ขอให้ยกเลิกการสร้างก่อสร้างม่านน้ำดักตะกอนในแม่น้ำกก และแม่น้ำสาย เพื่อท้วงติงต่อความไม่เหมาะสมโครงการก่อสร้างม่านน้ำดักตะกอนของกรมทรัพยากรน้ำ ซึ่งกรมทรัพยากรน้ำในฐานะคณะทำงานพิจารณารูปแบบและวิธีการดักตะกอน เพื่อแก้ไขปัญหาคุณภาพนํ้าในพื้นที่แม่นํ้ากกและแม่นํ้าสาย ได้ดำเนินการปรับรูปแบบการสร้างฝายดักตะกอน เป็นรูปแบบม่านน้ำดักตะกอน จำนวน 4 แห่ง...
ปลายฤดูฝนปีนี้ สายน้ำกกที่ไหลจากรัฐฉานของเมียนมาเข้าสู่จังหวัดเชียงราย ไม่ได้พกเพียงน้ำหลากและตะกอนธรรมชาติ แต่พก “สารพิษ” มาด้วย ทั้งโลหะหนักจากกิจกรรมเหมืองแร่ในฝั่งเมียนมา ที่กำลังค่อย ๆ ทำให้ชุมชนไทยริมแม่น้ำเผชิญโรคเรื้อรัง เด็กบางคนมีสารตะกั่วและแมงกานีสในเลือดสูงกว่าค่ามาตรฐาน อวนดักปลาได้เพียงปลาที่ไม่สามารถกินได้หรือมีรอยแผลประหลาด ท่ามกลางเสียงร้องขอของชาวบ้าน รัฐบาลไทยมีคำตอบหนึ่งเรียกว่า “สร้างฝายดักตะกอน” เพื่อกักสิ่งสกปรกไม่ให้ไหลเข้าสู่ตอนล่างของแม่น้ำ “ฝายดักตะกอนมันเหมือนการกวาดฝุ่นไปซ่อนใต้พรม”...
ทบทวน 3 ตอนที่ผ่านมาเราคุยกันเรื่องอะไร ตอนที่ 1 เมื่อชาวบ้านรู้ทันรัฐ น้ำกกเปลี่ยนสี แต่รัฐบอก “ไม่มีอะไร” ประชาชนเริ่มตื่นรู้ เพราะเห็นลูกหลานเจ็บป่วย เห็นปลานิลลอยตาย และเห็นรัฐเมินเฉย ตอนที่ 2 เมื่อข้อมูลรัฐขัดกับชีวิตคนริมแม่น้ำกก ข้อมูลของรัฐไม่เคยสะท้อนความจริงของชาวบ้าน...
“ปัญหาน้ำปนเปื้อนในลุ่มน้ำกกเป็นเรื่องที่รัฐบาลให้ความสำคัญมาโดยตลอด และได้กำหนดให้ทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องบูรณาการทำงานร่วมกันอย่างใกล้ชิด เพื่อเร่งแก้ไขปัญหาอย่างรอบด้าน ทั้งด้านสิ่งแวดล้อม สุขภาพของประชาชน และความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ รัฐบาลมุ่งมั่นดำเนินการด้วยความโปร่งใส จริงใจ และยึดประโยชน์ของพี่น้องประชาชนเป็นศูนย์กลางในทุกขั้นตอน พร้อมรายงานความคืบหน้าอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ประชาชนได้รับข้อมูลที่ถูกต้องและทันเหตุการณ์ ขอให้ประชาชนเชื่อมั่นว่า ทุกปัญหาจะได้รับการแก้ไขอย่างดีที่สุด เพื่อสร้างความมั่นคงด้านสิ่งแวดล้อม คุณภาพชีวิต และอนาคตที่ยั่งยืนของประชาชนในพื้นที่และประเทศชาติต่อไป” ศศิกานต์...
“เรายังไม่รู้ข้อมูลว่าปลาที่นำไปตรวจนั้นปลาอะไร เพราะปลาแต่ละชนิดมีการการสะสมของสารปรอทต่างกัน หากตรวจพบในปลานักล่า เช่น ปลาช่อน แสดงว่ามีการสะสมในกุ้ง หอย ปู เมื่อปลาช่อนกินสัตว์เล็กเหล่านั้นเราจับปลามาก็ตรวจเจอ ถือว่ามีการปนเปื้อน แต่หากตรวจปลาเล็กที่ไม่ใชปลานักล่าแล้วเจอในปริมาณนี้ ก็ถือว่าเยอะมาก” สมพร เพ็งคำ นักวิจัยอิสระและผู้อำนวยการสถาบันพัฒนาระบบประเมินผลกระทบทางสุขภายโดยชุมชน (Community Health...
เมื่อแม่น้ำสายกับแม่น้ำกกส่งเสียงเดียวกัน กลางปี 2567 น้ำในลำน้ำสายเปลี่ยนสีไหลขุ่นคล้ำ แม่น้ำรวกข้างเคียงกลายเป็นน้ำเหม็น ชาวบ้านใน ต.เกาะช้าง อ.แม่สาย เห็นปลาตายในกระชังทุกวัน เด็กเล็กมีอาการผื่นขึ้น หอบเหนื่อย ปวดศีรษะ ขณะเดียวกัน ลำน้ำกก ซึ่งไหลผ่านเมืองเชียงราย ไม่ไกลจากแนวชายแดน ก็เริ่มปรากฏอาการ...
ทวีปเอเชียเป็นที่อยู่อาศัยของประชากรส่วนใหญ่ของโลก 60% มีสัดส่วนเป็นเกษตรกรรายย่อย มีอาชีพเกษตรกรรมเป็นเศรษฐกิจของชุมชน เป็นแหล่งผลิตอาหารที่สร้างรายได้สร้างความมั่นคงให้สังคม ให้คุณภาพชีวิตที่ดี การลดลงของผลผลิตด้านเกษตร, การลดลงของพื้นที่การผลิต, คุณภาพอาหารลดลงทั้งราคาอาหารที่แพงขึ้น จากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ความสามารถในการฟื้นฟูตัวของเกษตรกรมีความยากลำบากมากขึ้น ส่งผลถึงความยากจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกษตรกรในกลุ่มประเทศกำลังพัฒนา (Global South) ในขณะเดียวกันเกษตรกรยังถูกผลักให้เป็นผู้ร้ายเป็นผู้ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจกในสังคม มีสัดส่วนปล่อยก๊าซเรือนกระจกของภาคเกษตรกรรม 30%...